Zakken in emoties
Wat wordt nou verstaan onder 'hoog in zijn emotie zitten'? Het verschilt per hondje [als ook per situatie] wat hij zal laten zien, maar denk aan; onrustig zijn, piepen, blaffen, hijgen, borstelen, hoge staartdracht, veel oogwit laten zien tot aan bijten/uitvallen toe. Een hond die heel hoog in zijn emoties zit, is gespannen en heeft een kort lontje. Deze hond zal dus sneller een conflict aangaan.
HOND-EIGEN MANIEREN
Honden kunnen zelf op verschillende manieren hun spanning laten afvloeien, hun emoties laten zakken. Zichzelf kalmeren. Dit doen zij met de zogenaamde kalmerende signalen. Daar zijn er tig van en elke hond heeft zijn eigen repertoire. Enkele manieren kunnen zijn; uitschudden, plassen, snuffelen, gapen, tongelen.
Lang niet altijd kunnen honden echter zelf zakken in hun emoties, dan zullen mensen ze daarbij moeten helpen.
Wanneer een hondje echt hoog in zijn emoties komt te zitten, is er 'vuur in de kop', gaan de oren op slot en zijn ze niet meer voor rede vatbaar. Ze horen letterlijk niks meer, boodschappen komen niet meer binnen. Er is geen concentratie meer. Ze zijn dan nog heel moeilijk te sturen en staan niet meer open tot leren. Ze zullen hooguit de onrustige emotie gaan linken aan de situatie op dat moment.
ENKELE MANIEREN OM JE HOND TE HELPEN ZAKKEN IN EMOTIES
Wees je bewust van je eigen spanning/ophef. Een hond spiegelt zich aan jou. Wanneer jijzelf gestrest en gehaast bent, zal je hond niet makkelijk de rust zelve worden.
Op neutrale toon in een zinnetje tegen je hond spreken. Niet boos [straf], niet blij [beloning] maar er tussen in. Doordat jij kalm blijft, zal je hondje ook makkelijker kalm worden. Doordat je in een zinnetje spreekt, kan je hond er geen commando uit halen. Doordat jij spreekt, ben je wel een steun voor je hond, een punt van kalmte.
Even bij de halsband nemen. Even lijfelijk contact en laten voelen dat jij zelf rustig bent. Je hond kan via de halsband jouw pols [hartslag] voelen wat een kalmerend effect heeft.
Strooi een handjevol voertjes over de grond welke je hond mag opzoeken en mag opeten. Snuffelen helpt spanning te laten afvloeien, het kalmeert de hond. Ook het kauwen werkt kalmerend. Honden zijn neus-dieren. Ze kunnen zich slechts richten op 1 ding; snuffelen/geuren/eten hierbij geldt: rust. Of honden kunnen reageren op wat er in de omgeving gebeurt, hierbij geldt: actie en wordt hun stress-stysteem* geactiveerd [klaar om te vluchten/vechten; "fright, flight, fight"]. Aan de vluchtigheid waarmee je hond de voertjes tot zich neemt, kan je afleiden hoe hoog hij nog in zijn emotie zit. Gaat het heel hard en snel, dan is zijn spanning nog hoog. Gaat het rustiger en beheersder, dan is hij al stukken gezakt en wordt hij weer voor rede vatbaar. Een hond die weigert voertjes aan te nemen of niet gaat snuffelen, zit nog te hoog in zijn emoties. Die is nog teveel met de omgeving bezig om zich te kunnen richten op het andere. Dan helpt het de afstand tot de situatie te vergroten en het op ruimere afstand nogmaals te proberen. Of om je hond helemaal uit de situatie te halen. Wees er wel alert op dat je hond een volgende keer in deze situatie ook weer hoog in zijn emoties komt te zitten, er is dus zeker werk aan de winkel.
*Het stress-systeem bestaat uit hormonen [cortisol, adrenaline] na een stress-situatie kan het tot dagen duren eer deze hormonen weer gezakt zijn tot hun normale concentratie in het bloed. Wanneer een hond vaak hoog in zijn emoties zit, zal de vele activatie van de hormonen ook [nadelige] invloeden hebben op andere hormoonsystemen [lever, nieren, schildklier, geslachtsorganen] Naast deze fysieke nadelen zullen de honden er ook in hun geestelijk welzijn ongemak van ondervinden; continu alert moeten zijn, klaar om te vluchten of te vechten.
Deel deze pagina