Bracco Italiano

FCI Groep 07 Staande honden

Rasstandaard
FCI nummer 202

Sectie
1.1

Herkomst

Het oudste ras staande honden van Europa. Vermoedelijk ontstaan door kruisingen van lopende honden met een Aziatische dog, afstammend van de Romeinse dog, die reeds lang uitgestorven is. Geschriften tonen aan dat de Bracco rond 400 vóór Christus al bestond. In die tijden een zeer zelfstandige, allround jager.

Algemeen voorkomen

Een krachtige hond van goede verhoudingen, met een uitgrijpende en snelle draf. De uitdrukking is ernstig, goedaardig en schrander.

Schofthoogte
55-67 cm

Gewicht
25-40 kg

Vacht
Glanzende, korte, fijne beharing. Wit met meer of minder grote oranje of amberkleurige aftekeningen, wit met min of meer kastanjekleurige aftekeningen of wit met oranje of bruine spikkels.

Gebruik
In de loop der tijden is de manier van jagen veranderd. In het verre verleden een zelfstandige jager, die zelf het wild mee naar huis nam. Later werd de hond wat lichter, kleiner en dus sneller gefokt, en werd het voorstaan belangrijker. De Bracco heeft een zeer goede neus, is een goede staande hond en een goede apporteur en is te gebruiken voor elk soort jacht op elk terrein.

Gezondheid

Er zijn geen rasspecifieke gezondheidsproblemen bekend.

Aard

Bedachtzaam, zacht, gehoorzaam, trouw. Soms wat terughoudend tegenover vreemden. Hij is rustig en zindelijk. Opvoeden moet met zachte hand, maar zeer consequent.

Bijzonderheden

De gladde vacht vraagt geen bijzondere verzorging. De Bracco heeft veel beweging in de vrije natuur nodig en zal getraind als jachthond meer tot zijn recht komen dan uitsluitend als huishond.