Slovenský Cuvac

FCI Groep 01 Herdershonden en Veedrijvers behalve Zwitserse Sennenhonden

Rasstandaard
FCI nummer 142

Sectie
1

Herkomst

Een stoere, indrukwekkende berghond die al eeuwenlang voorkomt in het tussen Slowakije en Polen liggende Tatragebergte. De Cuvac stamt af van het grote witte prototype van de kuddebewaker, dat zich duizenden jaren geleden over Oost-Europa heeft verspreid. Onverschrokken treedt de Cuvac indringers, wolven maar ook beren tegemoet. In de loop van de jaren is hij zo gefokt dat hij in staat is om hoge snelheden te ontwikkelen. Ook is hij zeer wendbaar en heeft een opmerkelijk makkelijke gang.

Algemeen voorkomen

De Slovensky Cuvac lijkt op het eerste gezicht op de Tatra, maar is wat slanker en zijn vacht mist de ivoren glans van die van de Kuvasz. Hij is rechthoekig gebouwd en staat op tamelijk hoge, stevige benen. In actie wordt het hoofd hoog en de staart over de lendenen gedragen.

Schofthoogte
reuen 62 - 70 cm; teven 59 - 67 cm

Gewicht
tot 48 kg

Vacht
De vacht is een dichte en ruige pels en de reu heeft opvallende lange manen. Licht golvend bij de manen op de rug minder golven.

Gebruik
Herdershond en waakhond; vroeger wel ingezet bij de douane.

Gezondheid

De Slovensky Cuvac kan HD (heupdysplasie) hebben. 

De kans dat deze aandoeningen bij een hond uit geteste ouders voorkomt is veel kleiner dan uit niet geteste ouders.
 Vraag dus aan de fokker naar de testresultaten van de ouders, een goede fokker laat deze graag zien en heeft kopieën van de resultaten van de vader of kan deze via een site laten zien.

 De HD-test worden door een specialist uitgevoerd.
 Voor HD wordt een rontgenfoto gemaakt en beoordeeld door de Raad van Beheer. 
De beste uitslag voor HD is HD-A. Met HD-B (een overgangsvorm) mag ook vaak gefokt worden.

Bron: Loes Scharenborg

Aard

Zeer moedig, alert, vlijtig, waaks, beheerst, trouw, vriendelijk en lief en daarom volgens sommigen geschikt als gezinshond. Anderen vinden de Cuvac woest, onafhankelijk en eigenzinnig.

Bijzonderheden

Af en toe borstelen.